Waarom al die signalen?
Dat is voor ons de bril van waaruit we kijken.
Gevoelens willen gevoeld worden. Als je die wegstopt omdat het ongemakkelijk voelt of omdat je hebt geleerd dat je die niet mag tonen vinden die gevoelens wel een andere weg naar buiten. Zo ontstaat signaalgedrag.
Hier leggen we net daarom niet zomaar een plakkertje op de wonden. We kijken ernaar tot we weten wat signalen willen vertellen. Zodat de onderliggende pijn kan krijgen wat ze nodig heeft.
Onverwerkte levenservaringen kunnen zich uiten in verschillende singnalen.
Als volwassene kan je individueel of als koppel terecht bij:
- stress, piekeren, overprikkeling, prikkelbaarheid, negatief denken, burn-out
- emotionele pijn en leven vanuit patronen die de jouwe niet (langer) zijn
- onrust, slaapproblemen, angst- en paniekaanvallen
- overactivatie, altijd bezig zijn, leven in een rush
- het gevoel overmatig emotioneel te reageren of net niet
- overspoelende herinneringen, flashbacks, nachtmerries
- depressief gevoel, verlies van levenslust en energie
- verlies van toekomstperspectief en zingeving
- woede-uitbarstingen en een onveilig gevoel in jezelf
- zelfdestructief gedrag (verslaving, automutilatie, zelfdodingsgedachten)
- onvoldoende zelfzorg, weinig vertrouwen in jezelf, verlies van zelfwaarde
- relationele problemen en problemen in het ouderschap
- sociale isolatie en het gevoel nergens toe te behoren
- onzekerheid, moeilijk grenzen durven aangeven
- lichamelijke klachten zonder medische oorzaak
- hoogsensitiviteit en leven zonder filter
- rouw bij zwangerschapsverlies, door de dood of bij jong ouderverlies
- aanpassingsprocessen als ouder, wens tot afgestemd opvoeden
- traumaverwerking en verwerking van ingrijpende levenservaringen
- mantelzorgbegeleiding en palliatieve ondersteuning
